Zeno

Zeno van Elea (ca. 490 - ca. 430 v.Chr.), de beroemdste leerling van Parmenides, bedacht een reeks paradoxen die de theorie van een onveranderlijk universum illustreren. Deze paradoxen proberen te bewijzen dat beweging onmogelijk is, omdat tijd en ruimte in een oneindige reeks delen kunnen worden verdeeld. Om een pijl bijvoorbeeld zijn doel te laten bereiken, moet hij eerst de helft van de afstand tot het doel afleggen, dan de helft van de resterende afstand, dan de helft van die afstand, enzovoort. Omdat tijd oneindig deelbaar is, zal de pijl altijd een beetje meer afstand moeten afleggen voordat hij zijn doel bereikt. Daarom zal de pijl nooit zijn doel bereiken...